O cudownych kobietach i o Śląsku

Nieproszony gość

Pamięci Broni Brewińskiej

Niedawno jeszcze

/wokół domów naszych/

fruwały

białe i niebieskie latawce

słów

roześmiane jak Ty...

Radość miałaś

tańczącą w źrenicach

i rozdawałaś hojnie

Aż nieproszony gość

zjawił się pewnego dnia

zgasił płomień

w oczach

ujarzmił śmiech

cuglami bólu

I wypuścił istnienie

z granic wytrzymałości...

Honorata Sordyl, sierpień 1991

"Monia, to ty żeś nie wiedziała, że mama Karolinki (mojej uczennicy z piątej klasy) napisała książka???"
Wstyd przyznać, nie wiedziałam...

Za punkt honoru postawiłam więc sobie, że książkę zdobędę. Ba! Sama Autorka - Monika Fibic - mi ją podarowała! Napisałam ją z potrzeby serca, nie w celu zarobkowym, napisała mi w liściku dołączonym do publikacji.
Książkę przeczytałam jednym tchem, śmiejąc się i płacząc jednocześnie. Jest ona wspomnieniem o niezwykłej, wszechstronnie utalentowanej, serdecznej i urodziwej Artystce, Bronisławie Brewińskiej, mamie Moniki.
Spora część pracy to mądre gawędy "po naszymu", "po ślonsku" o tym, jak to dawniej bywało:

Opowiym wom, jak to u nos w doma we wilijo wyglondało. Moji ojcowie pochodzom z tych stron, to som taki Ślonzoki z dziada, pradziada i ta tradycjo wigilijno u nas dycko była ptrzestrzegano. Jak byłach jeszcze małom dziołszkom to miyszkali my w Radlinie w takim domu pod lasem. We wilijo rano tata szoł do lasa po choinka, a jak my dzieci z łóżek postowali, to było uciechy trzi miechy, bo choinka już była, a to znaczyło, że i świynta bydom...

tak zaczyna się jedna z opowieści.

Monika w swojej książce pisze też o zabytkach Wodzisławia Śl., o stroju ludowym, języku i stylu gawędziarskim.
Słowa, które szczególnie mnie ujęły zamieszczam poniżej:

List do matki

Kiedyś przyjdę do Ciebie

Roześmiana jak maj

Z pewnością mnie rozpoznasz

W ręku będę miała

Całą miłość tego świata

A w oczach

Dwa promyki

Bynajmniej nie słowa

Będą nam spełnieniem

Wystarczy bliskość

Której zawsze łaknęłam

Muszę tylko przeżyć to życie tak

Byś się za mnie nie wstydziła

Przed Najwyższym

By to

W co zawsze wierzyłaś

Stało się treścią mojego życia

I ucieleśnieniem Twoich pragnień

Monika Fibic, marzec 2001

Kochani, powiem Wam na ucho, że Monika ma jeszcze w domu parę egzemplarzy swojej książki. Kto się do Niej promiennie uśmiechnie, może dostanie... ;)

Do napisania!