Moja dzisiejsza rozmowa z najmłodszymi wychowankami w szkole podstawowej:
- Proszę pani!
- Tak?
- W niedzielę ksiądz mówił o pani w kościele!
- Oo! No i ...?
- I teraz cała klasa jest z pani dumna!!!
(mój uśmiech)
i po chwili:
- A wiecie, że nasza pani napisała książkę?
- Serio? A jak ją pani napisała? Własnoręcznie???
- E, nie. Na komputerze! - odpowiadam.
- Aha.
Dobry humor miałam dziś gwarantowany. I jak tu nie kochać pracy w szkole? :D
Zrobiłam też na przerwie gazetkę ścienną:
Te słowa Jana Pawła II będą mi długo towarzyszyć, przypominając o wielkiej wartości wszystkich małych ludzi, którzy są przyszłością świata. Niech będą mądrzy, dobrzy i szczęśliwi!
Dużo słońca na weekend! Do napisania:)
Dzieciaki naprawdę są cudowne! Moje przedszkolaki np. znalazły dla mnie zajęcie dające radość nam wszystkim: przynoszą zabawki, samochody a "ciocia" rysuje ich portrety, odbija na ksero i mają [autorskie ;-) ] kolorowanki. Ale na razie ciężko zebrać mi się na odwagę, by je ublogowić...
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :-)
Hej, Ar_niko! Pokaż je! Jestem bardzo ciekawa efektu:) Świetny pomysł z tymi portretami.
UsuńDzięki za odwiedziny, pozdrawiam!
Świetnie i gratuluję !
OdpowiedzUsuńpozdrawiam udanego weekendu!
Ściskam!!!
UsuńJak najwięcej takich satysfakcji i dobrego humoru w pracy dla Ciebie:)))
OdpowiedzUsuńMiłego łikendu:)))
A poniedzialek tuz, tuz! Przydadza sie te zyczenia, dzieki!
UsuńSzczera prawda, którą my dorośli powinniśmy pielęgnować!!!
OdpowiedzUsuńŚciskam Monisiu;*
odwzajemniam usciski!
UsuńAż mi się łezka zakręciła w oku :) Podejrzewam, że to tekst "naszych" słodkich czwartoklasistów - nawet mam pewne typy, zapytam Cię dziś ;)
OdpowiedzUsuńA gazetka - sztuka sama w sobie.
To się już robi nudne, ale kolejny raz powtórzę - Moniś, jesteś WIELKA!
K.W.
Jestem ciekawa Twoich typow, Kasiu! Ciesze sie na Wasz przyjazd, teraz zmykam, bo robota jest do czwartej!
UsuńBuziaki!!!
Dzieci, nie wyobrażam sobie życia bez nich... pozdrawiam
OdpowiedzUsuńMasz rację. Bez dzieci byłoby baaardzo smutno:/
UsuńDziękuję za odwiedziny!:)