Pałac w Krowiarkach. Nostalgia, nadzieja, ruina i piękno.

Witajcie tym razem deszczowo, trochę smutno, prawdziwie jesiennie!



Dziś będzie opowieść malowana słowem i obrazem o magicznym miejscu w powiecie raciborskim:

Za rozwalającym się murem z bramą, w którą wjeżdżamy stoją zabudowania gospodarcze. Pan, który pilnuje kompleksu pałacowo-parkowego, rozmawia z Jagodą, która przyjechała tu z Młodymi na plener ślubny. Parkujemy, wyjmujemy z auta potrzebne rzeczy, idziemy w stronę pałacu.
Budowla o mansardowym dachu z lukarnami, o wieżyczkach krytych neobarokowymi hełmami jest niejednorodna stylowo: trochę neogotyku, trochę secesji. Monumentalna, robi wrażenie. Czas jednak jej nie oszczędza. Wielkość założenia daje wyobrażenie o dawnej świetności, ale jest jasne, że za niedługo budynek zamieni się w ruinę, i nawet drewniane rusztowania przy jednej z elewacji, które rzekomo stoją tu od dziesięciu lat, niewiele pomogą.


Wchodzimy do środka. Stoimy w sieni. Wszędzie pełno kurzu, w oknach pajęczyny. Na ziemi rozbite szkło, potrzaskane stiuki. Światło wpada przez szczeliny w pokryciu dachowym, przez fantazyjnie wykrojone, otwarte na oścież okna - niektóre mają szyby, niektóre zakryto folią. Klatka schodowa pnie się w górę, na wyższe kondygnacje. Puste czarne okulusy (okrągłe otwory w ścianie) kontrastują z jasną ścianą, z której odchodzi tynk. Piękno tego miejsca powala, ale zachwyt nad nim zmieszany jest ze smutkiem...


Te zdjęcia, wykonane przeze mnie, którymi chcę się z Wami podzielić opatrzyłam fragmentami wierszy, związanymi z pytaniami o sens, z przemijaniem, cierpieniem, przeżyciami związanymi z II wojną światową, śmiercią, i w końcu z nadzieją, która jeśli umiera (czasem umiera z ziemskiego punktu widzenia), to jednak umiera ostatnia...

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Zachód słońca na zamku

Krzysztof Kamil Baczyński, Zwycięzcy

Słowa Oscara Wilde'a

Krzysztof Kamil Baczyński, Których nam nikt...

Jerzy Szymik, Zorze i jaskółki

Jerzy Szymik, Świat jest lustrem

 O historii pałacu w Krowiarkach - siedzibie niemieckich magnatów Donnersmarcków i o jego losach powojennych możecie poczytać tutaj: http://www.palac.krowiarki.org. Pełne uroku wnętrza pałacowe ukazane są jako tło pokazu pewnej kolekcji mody: KLIK.

Zakatarzona pozdrawiam Was w ten pochmurny piątek!

PS. Ja Wam się podoba moje zdjęcie na schodach pałacowych, które umieściłam w nagłówku bloga? Zrobiła je Jagoda Barteczko. Ktokolwiek marzyłby o takiej sesji, niech wie, że jest ktoś, kto to marzenie może spełnić!